Nooit meer te laat naar het toilet, nooit te laat om hulp te zoeken

Vanochtend stopte Manneken Pis, de bekendste plasser van België, even met plassen. 16 juni is de start van World Continence Week. Onder de noemer “Nooit te laat” lanceren belangenorganisaties Plaspraat vzw en Bekkenbodem4all een oproep om meer aandacht te besteden aan incontinentie. Incontinentie – in al z’n vormen – treft meer mensen dan vaak gedacht wordt, en niet alleen ouderen. Eén op drie mensen krijgt er ooit mee te maken.  En helaas wachten die gemiddeld bijna 7 jaar voor ze hulp zoeken. De schaamte is groot, en daar willen de patiëntenorganisaties iets aan doen. Onder de noemer “nooit te laat” willen ze mensen oproepen om sneller hulp te zoeken. Daarnaast pleiten ze ook voor meer openbare toiletten. Ze roepen daarom iedereen op om tijdens World Continence Week het toilet-taboe te doorbreken en een foto te delen als je in de wachtrij staat voor een toiletbezoek.

Te vaak moeten plassen komt veel voor, niet alleen bij ouderen.

Één op de drie mensen krijgt ooit in hun leven te maken met incontinentie. Toch zwijgen we er massaal over. Waar we zien dat het taboe en de schaamte op heel wat aandoeningen kleiner wordt, is dat voor incontinentie zeker niet het geval. Een specifieke vorm van incontinentie is een overactieve blaas. Mensen die hier mee kampen hebben heel vaak de aandrang om te plassen, niet noodzakelijk gepaard met urineverlies.

En wanneer ga je eigenlijk “te vaak” naar het toilet? Als je je leven aanzienlijk moet aanpassen, is het tijd om hulp te vragen. Mensen die last hebben van urine- of ontlastingsverlies wachten gemiddeld 6,5 jaar voor ze een arts raadplegen. 40–60% van de vrouwen zoekt zelfs helemaal geen medische hulp.* Tijdens de World Continence Week (16-22 juni) willen zorgprofessionals en patiëntenorganisaties het stilzwijgen én het taboe doorbreken: incontinentie hoort er níét gewoon bij. Het is vrijwel altijd goed behandelbaar.

An-Sofie Goesaert, uroloog UZ Gent en voorzitter Plaspraat vzw:Drie op de tien mensen krijgen ooit last van incontinentie, twee op de tien krijgen last van een overactieve blaas. Zorgwekkend is daarnaast de psychologische impact, met mogelijk sociaal isolement tot gevolg. Als je zelf hinder ondervindt van te vaak moeten plassen, of als je je leven eraan aanpast, is het tijd om hulp te vragen. We vragen patiënten dan bijvoorbeeld om een plasdagboek bij te houden. Redenen om hulp uit te stellen zijn vaak schaamte, denken dat incontinentie “normaal bij ouder worden” hoort, en gebrek aan kennis over behandelingen, die er wel degelijk zijn.

Overactieve blaas? Nieuwe patiëntenhulp brengt oplossingen in kaart

De drempel om incontinentie te bespreken is dus hoog. Met het gevolg dat veel mensen aanpassingen doen in hun dagelijkse leven en daardoor in een sociaal isolement kunnen komen of hun werk niet goed kunnen uitoefenen, terwijl er wél oplossingen bestaan.

Ter gelegenheid van World Continence Week, stelden patiëntenorganisaties en artsen daarom een keuzehulp samen waarbij (huis)artsen en patiënten samen de mogelijke behandelopties voor overactieve blaas kunnen bespreken. De patiëntenorganisaties en artsen vinden het namelijk belangrijk dat patiënten goed geïnformeerd en weloverwogen mee kunnen beslissen.

De keuzehulp is een tool die de mogelijke behandelingen van overactieve blaas helder op een rijtje zet, inclusief de te verwachte resultaten en risico’s. Zo kunnen mensen goed geïnformeerd en met vertrouwen samen met hun zorgverlener  beslissen over hun behandeling.

De keuzehulp is vooral bedoeld voor mensen bij wie eerstelijnsbehandelingen zoals leefstijladvies, bekkenfysiotherapie en medicijnen onvoldoende effect hebben. Mogelijke behandelingen zijn dan PTNS (waarbij een dunne naald wordt gebruikt om de tibiale zenuw bij de enkel te stimuleren met elektrische impulsen), sacrale neuromodulatie (waarbij een klein implantaat elektrische impulsen afgeeft aan de zenuwen in het heiligbeen), botox, of darmspoelingen (bij ontlastingsverlies).

Nooit te laat: post een “Toilet-fie” tijdens World Continence Week

Het is dus nooit te laat om hulp te zoeken, stellen de initiatiefnemers. Tegelijk is het noodzakelijk dat er er oplossingen in het publieke domein komen, waardoor mensen meer naar buiten durven gaan. Er zijn namelijk in de openbare ruimte niet overal voldoende toiletten. Patiëntenorganisaties zoals Bekkenbodem4All, tevens deelnemer in de Toiletalliantie in Nederland, en Plaspraat in België vragen daarom meer aandacht voor publiek toegankelijke toiletten, zeker voor vrouwen.

De Belgische en Nederlandse belangenverenigingen roepen daarom op om deze week een toilet-selfie of een foto van de wachtrij van een toiletbezoek te delen uit solidariteit met alle mensen die te maken hebben met een vorm van incontinentie met de hashtag #nooittelaat.

Monica De Heide, coördinator van Stichting Bekkenbodem4all: “Mensen met incontinentieproblemen zijn vaak geneigd dicht in de buurt van een wc te blijven, en dat beperkt hen in werk en sociale leven. Het tekort aan openbare toiletten draagt daar nog toe bij. Met de zomer in het vooruitzicht, komen ook steevast de wachtrijen bij festivals, evenementen en toeristische uitstapjes weer opzetten. Bij meer openbare toiletten zijn niet enkel mensen met een incontinentie gebaat, maar iedereen. En vooral: zorgen jouw klachten ervoor dat jouw sociale of werkende leven beperkt wordt? Ga dan naar de huisarts, want er zijn veel behandelingen mogelijk.”

Meer info?

Bekkenbodem4all (Nederland)

Zorg voor je bekkenbodem

Bekkenbodem4All is de patiëntenorganisatie voor iedereen met (goedaardige) aandoeningen en klachten tussen navel en kruis. Wij hebben zelf veel ervaring en helpen jou graag!

Monica de Heide 
Coördinator / uitvoerend secretaris
Telefoon: +31(0)610906861
Website: www.bekkenbodem4all.nl

Plaspraat (België)

PlasPraat is een laagdrempelig informatieplatform met kennis & expertise. Website: plaspraat.be


Vergelijkbare berichten